پهنه‏ بندی مناطق مستعد توسعه شهری با تأکید بر محدودیت‏ ها و مخاطرات ژئومورفولوژیکی (مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)

شهر کرمانشاه، به‏عنوان بزرگ‏ترین شهر غرب کشور، در پهنه‏های دشت پُرمخاطرة کرمانشاه واقع شده و در بازة زمانی 46ساله مساحت آن حدود 7 برابر شده و حدود 87 کیلومترمربع به تصرف شهر درآمده است. این توسعة فیزیکی بدون اجرای مطالعات ژئومورفولوژیکی و درنظرگرفتن محدودیت‏ها و مخاطرات ناشی از آن بوده است. ازاین‏رو، شناسایی مناطق مستعد توسعة فیزیکی با درنظرگرفتن محدودیت‏ها و مخاطرات ژئومورفولوژیکی امری لازم در توسعة شهری کرمانشاه است. هدف از پژوهش حاضر شناسایی مناطق مناسب برای توسعة فیزیکی شهر کرمانشاه براساس شرایط ژئومورفولوژیکی منطقه است. در این پژوهش با استفاده از مدل فازی نقشة پهنه‏بندی نهایی توسعة شهری براساس نُه پارامتر مؤثر تهیه شد. سپس، این نقشه‏ براساس شرایط ژئومورفولوژیکی و کاربری اراضی دشت کرمانشاه ارزیابی و مناطق مستعد توسعة شهری پیشنهاد ‏شد. نتایج نشان می‏دهد توسعة فیزیکی شهر کرمانشاه در طی چهار دهة گذشته تابع شرایط توپوگرافی بوده و مخاطرات و محدودیت‏های ژئومورفولوژیکی بسیار زیادی در محدودة مورد مطالعه وجود دارد؛ به‏طوری‏که 65 درصد مساحت منطقه برای توسعة شهری مناسب نیست. مناطق مساعد با حدود 50 کیلومتر مربع در دشت آبرفتی در غرب و شرق شهر کرمانشاه واقع شده‏اند.